غزل

 

غزلی خواهم گفت

غزلی تازه و ناب

نه برای چشمان شبرنگ

نه برای گیسوی بی تاب

غزلی دیگرگون

نه برای سرو قامت دوست

نه  برای لبهای میگون

غزلی خواهم گفت

غزلی آتشناک

غزلی دهشتناک

همه درد و همه سوز

غزلی از امروز

غزل چشمان ملتمس و

غزل دستان پر ز نیاز

غزل کودک سر گردان دعا فروش

پاره های کاغذ در دستان

واژه هایی بی جان

که دعا،گر، می بود

که دعا،گر ،می بود

....

کودکی سر گردان

جامه ژنده به تن

تشنه د رحسرت یک جرعه مهر

پاره اوراق دعا ،بر کف و

دست تهی از کیف و کتاب

دیده پر اندوه خیره بر بازی همسالانش

ونشان شلاق

بر تن رنجورش

دیگر آواره هر کوی نبود

....

غزلی خواهم گفت

غزل درد و نیاز

غزل چشمان ملتمس و

دست پر ز دعا

و نگاهی  نه به چشمان خدا

که به دست من و ما

غزلی خواهم گفت

!!!!!

غزل 2.9.85